ilk gün

sokaklar simit kokusuna uyanmamýþtý
ki sabah mecmuasýnýn manþetleri
o gün üçüncü sayfadan baþlamýþ
ve ilk haber gizli öznenin vedasý olmuþtu

yokluðunun ilk hafta baþýydý bu
huzursuz uyanýlmýþ iþ gününden bile
daha zulumkar dokunmuþtu pencereme
çünkü ilkti, kokun yoktu güneþin sinesinde

manasýný merhum etmiþ eski sözler gibi
bir anlamý yoktu artýk soluðumun ...

öyle ki gözlerim senden bozma eþyalara takýldýkça
ansýzýn patlak veren yaðmurlar sonucu
sele kapýlan umutsuz semtler gibi
gözyaþýna boðulup durdu avuçlarým

artýk tökezleyen ihtiyarýn adýmlarý idim
ve gömleðimin sol altýnda gizlemeli idim
o ihtiyarýn aklaþmýþ saçlarýnýn
aslýnda bu vedadan olduðunu da söylememeli idim

bu yüzden geceyi uykusuz kýlan
bir sebebin sýcaklýðý da olmucaktý artýk
mesela onun sabah çayýnda olma gerçeði
hiç sýcak kalmýcaktý demliklerde

alýþmak saatimde dahi
daha ilk dakkasýný doldurmamýþtý henüz
ama herþeyin kýþ mevsimi kucaðýnda
ayaza perçinli olucaðý belli idi

ki ilk soðuk çok geçmeksizin
senli uykumun sahibi yastýðýmda baþlamýþtý
bir kaç saç telinden iþleyen
sessiz mi sessiz bir soðuktu bu

týp ký (onun) elvedasý gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın: