çýðlýklara yaklaþan kaldýrýmlarýn puslu akþamýyým karýn boþluðumda Tanrýyý ararken aðrýlarýmýn ahý tuttu þiirlerim alacakaranlýk yanlarýný üstüme boca etti nina ben artýk ölüm oldum katledilen hayallerim bunalým yaþarken bayat þarkýlarla avunamam gözlerimdeki bu tuhaflýðýn tek þahidisin bakýþým dualarý unuttuðu için düþlerim darmadaðýn gölden atýlan su’yum parçasýyým çöl sessizliðinin masumiyetimi sakla kýr aynamý nina
memleketin kursaðýna takýlý kalmýþ kelimeyim yanlýþlarý görüp ’devrim’ diyemeyen yenilginin gerçekliðiyim aþk denilen kýrk üç dönümlük sonsuzluðun yaðmalanmasýymýþ sevgilimin gamzesinde iç kanama geçiriyor çýplaklýðým bu kadar büyük düþler kurmamalýydý adým
nina ben artýk ölüm oldum beni damýtan saçlarýmla oynaþan tutsak þehirlerin yollarýný okþayan güneþe inanmýyorum ekþiyen beynimde baþlayan bir isyanýn türküsüdür bu duymasýn beni kimse bu zavallýlýðým ’sevgi’ çokluðumdanmýþ kendimi yere býraktým yeryüzü yasalarý yesin beni ben artýk ölüm oldum nina
son sonesini de okudu kabuðumdaki yara çýraklýktan ustalýða geçemeden bu can erdemi tükürdüm ucuz dünyaya umudun yalancýsý olmak yýprattý renklerimi aþktan deliren fýrtýnanýn dünyayý terketmesiyim son veriyorum dansýma
gizimin gökyüzündeki görüntüsü çok acýmasýz saldýrýyor ruhuma alnýmdaki ince çizgiyi býrakýyorum cehennemin kapýsýna evrenin hatasýdýr ufkumu lekelemek ben artýk ölüm oldum nina önemsemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.