Denizler Kadar

susuyordum
suskunluðum ýslaktý
bana benziyordu duvarlar
karanlýðýn ruhu gölgeme saklanmýþ

bulut doluydu gökyüzü
çoðu aðlayacak

yaðmur
sessizdir

sözcüksüzdüm gecenin bir yarýsý
tanýdýk gelmedi ayýþýðý
kum saati fýrtýnaya yakýn

belki bir çýðlýk
gök gürleyebilir

yalnýzlýðým silah kuþanmadan
gözlerimi yerden kaldýrmalý kapýda duruþun

þiirler de zatürre geçirebilir
kýþ gibi üþüyorum
bir yük gemisi kadar müzik iyi gelebilir
ve dolaþtýðý denizler kadar seviyorum demelisin...




Sosyal Medyada Paylaşın: