MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kasaba Otobüsü
İbrahim Çelikli.

Kasaba Otobüsü



Koca Çýnar’ýn yakýnýnda Devlet Han Camiî
suratsýz bir benzinci
adý üstünde Gavur Avni,
“camcý cavýr” derlerdi,
Ýngilterede tahsil etmiþ, ne okuduysa
þimdi benzinci
suçlusu benmiþim gibi gelirdi valla
suratý hep eðri
bir þiþe gazyaðýný konuþmadan tartar verirdi,
sanýrým hak geçirmezdi,

cami arkasýndaki meydan
"þe(hi)rler arasý" otobüs terminali
küllükleri izmaritli
içerisi, raflarý tozlu, koltuklarý eski
ceberut þoförü, otobüs sahibi,
þeytana pabucunu ters giydirir muavini
külüstür "Yalvaç Otobüsleri"

ak çarlý yaþlý kadýnlar
çar altýndan ellerini göstermeden
burunlarýný tutarlar
baþkalarýnýn o þansý yok öðürürdüler
önde birkaç kiþilik kalburüstü takýmý
yoz memleket kültürüyle öðünürdüler
“sen olmasan”
“senin yerinde kim olursa olsun”
valla-talla baþaramazdý
diye birbirlerine çanak tutarlardý,
hemen arkasýndakiler de
onladan geri kalmazlardý..

sevimsiz,
kirli sakallý, örme takkeli biri
sigara aralarýnda
"-bartaýs, bartaýs, barta"
’Ispartaya hemen kalkýyor’ anlamýnda
soranlara "-sahat yarýmda galkýyo"
insanlarý otobüste bekletirdi

sabýrsýzlananlara "gelecekle(r) va(r) da
gelivesinle de gedelim"

“-ayýbolmasýn bizim olan”





kimsenin geleceði yoktur aslýnda
yarýmlar tama ulaþtýktan çok sonra
kýzgýn, sert bakýþla soranlara
"-beþ dakka daa bekleyelim
gelseler de, gelmeseler de gedelim
sahatýnda gakalým bizimo(ð)lan"
kendince oyalardý bekleyenleri
iþin aslý yolcular çaresizdi
"memleket sapa olunþa" derlerdi,

herkes bi köþeye domuþur
suratýný asardý,
kimse kimseyle konuþmaz
boynunu büker susardý
bahtýna küserdi
herkes içinden söverdi
istisnasýz
ala takkeli adam kendince akýllý geçinmeye
yolcularý bekletmeye
devam ederdi

birkaç sarý diþli, kirli sakallý suratsýz,
sigara öksürüklü, örme ala takkeli
deynekçibaþý deynekçi,
elinden bir þey gelmez zavallýnýn biri
ne o iþten köþe döner,
ne otobüsün ortaklarýndan biri
ne verseler eline sürebilir
ama herkese göre sýkýntýnýn kaynaðý o idi,
neden sonra otobüs hareket eder,
kimse takmasa da
o iþaret verirdi..

otobüste þoförün sevdiði havalar
þoför; havalý, ceberrut, kibirli,
asar, biçer, döver, söver, durur-kalkar
seven-sevmeyen var demez
çoluk-çocuk varmýþ fark etmez,
öndeki goygoyculara da ikram eder,
kimse içmese de o illa sigara içer
Allahýn yeryüzü temsilcisi
canlar ona emanetti







baðrý açýk, elleri direksiyonda, yönü arkada
ön taraftaki sözde hoþgörülü yolculara
bagajdan fazla para almasýnýn nedenlerini,
haramýn helalýn hikmetini
eski ortaklarýnýn geçimsizliklerini
kadýn-kýz varmýþ, umursamaz,
lafýný esirgemez, ses tonunu kýsmaz
kanýrta-kanýrta söver
“-haksýz mýyýn abü” der
haklýlýðýný tastikletirdi

yetim kaldýklarýnda kardeþlerini
ne fedakarlýklarla adam ettiðini
küçük biraderine sahip çýkmanýn faziletlerini
yüksek ahlakýn, erdemin hikmetlerini
kayýnpederinin kerametini,
hanýmýnýn desteðini, bereketini,
alýnterinin, asaletin, fakirliðin nimetini
dedi-kodulara,
çanak sorulara,
kendince özel, cevaplar tafsilatlý
her hikayenin kahramaný
elbette bizatihi kendisi,

o görmüþ, keþfetmiþ, söylemiþ, yaptýrmýþ yapmýþ,
gaza basmýþ, direksiyona yapýþmýþ,
ballandýra ballandýra
anlatýr bütün teferruatýyla
nerelerden nasýl geldiðini,
anlatýr, sorulmadan,
arada bir sömürür “c(ýð)aradan”
hayatý roman
iþte.. o da kendince bir efsaneydi

Eðirler, Köprübaþýnda durup
dolu otobüse duraktaki yolcularý alýr
Kötürnek’te iniverip bagajlarý yerleþtirir
Dörtyol’da Yakaköy’den koþuþturanlar beklenir
bilet, hatta bagaj paralarýný alýr,
arka kapýdan týkarak bindirir..
ayaktakileri öne doðru yanaþtýrýr.
para üstünü gecirgetmeyi hüner sanýr
“-bi iþimiz o mu boba yau,
sanký gaþdýk, töbe töbe” sinkaf edilir,
oysa herkes bilir, elbirlik inkar gelinir,
hatta “unutdum ayaðý”na yatýlýr
“-gök görmemiþlik zor vallahi-billahi”



“-emmim-dayým hepsinden aldým payým
kýllarýný bile gýpýratmadýlar þertle(r) þert ossun
garsunnug etdim, lokanta aldým
mavýnnig etdim, otopuscuyun”
..
“dematlarý ben buldum,
düðünnerini ben etdim gardaþlarýmýn,
hinci selam alýp ve(r)mezle(r)
heþ birine e(h)tiyacým yok,
hepiciðini üst-üsde satýn alýrýn evelallah
isdeceðsen Allah’dan isteycen boba!
heþ gorkma! verir Allah”
þoför kim olursa olsun hikaye;
bu minval üzere devam ederdi.

Cýðara üstüne cýðaralar tellenir,
muhabbete gatýlanlara zorla ikram edilir,
ya da bu ikramla mevzuya dahil edilir
ön taraftaki birkaç kiþi ile konu geniþletilir,
derken memleketin çocuðu milletvekili
milletvekilinin sözde hizmetlerini
yatýrým, tayin, meclis çalýþmalarýný
kendisi mebusun sað koludur ya bilir
hemen her konuda söylediklerini..
bire bin katýlýp, bir bir anlatýr,
öndekilere onaylattýrýlýr tabii,

kimsenin muhalefetine tahammül edilmez
muhabbet koyulaþsa da kimseye yol verilmez
“-evel Allah ikki sahatta Isbarta’dayýz”
beyaz yemenili þiþman kadýnlarda ayný dua
“-iþallah gazasýz-belasýz Isbarta’ya varý(rý)z”
“-gözel Irapbým sen bak-gör, tani, gay(r)i”

kazara geçilmeyegörmez mi, adama takar
canlar Allaha deðil-ona emanet
rica-minnet, yalvar-yakar kim takar
kimi-kime þikayet
þöyle aynadan ters, ters bakar
olmadý kafa sallar, hareket çeker, asabi
“-alývecen eline ilevyeyi”










kazara bagaj parasý yüzünden öfkeli
ufak-tefek topak yoþuk kýravatlý biri
“ayakta yolcu yasak deðil mi”
demiþ bulunmaz mý, haydiiii…
“-ulen sa(n)ða ne arkadaþ,
depemin tasýný attýrma þindi
guca(ðý)nda mý oturdacan yau
yonusa adam depene mi çýkdý
otur-oturduðun yerde lök gibi”
…………
“-bu anasýna satýmýn su yakmayoru”
ged otur yerine, depemin tasýný atdýrtma hinci”

o ufak-tefek adam için birileri,
kaça para “-kahrolasýca” dese
kalkmasaydý “boyundan büyük iþ”lere
elleri üç devirli,
baþlarý çarlý,
tombul ninelerin dualarý
bütün yolculara yeterdi aslýnda..
otobüs hýzýný kesmedi,

“gýçý yere yakýn”
kerameti kendinden menkul zýpçýktý
bilmem kime, neyi ispatlayacaktý
demediðini koymadý; bir yandan þoför,
diðer yandan otobüs sahibi
yetmedi þoförün çýraklýktan gelme
-sonradan görme-genç kardeþi
arada bir de ön tarafta oturan
yalakalýk yapmak zorunda olan birileri

yanýbaþýnda bir teskin edici de naçar,
sýrtýný tapbýklayýp ufak-tefek adama
sen sanýsýn aslan
“-maksat þöfer sinirleþmesin abem,
zaten asabi.”
…….. ya da bir baþkasý;
“-helbet sen haklýsýn bizimo(ð)lan
Allah mafaza döker gor hepiciðmizi
Ümmet-i Müslümanýn çoluk-çucu(ðu) var
Alla(hý)n aþgýna sen susuvi”
…………….
“-Alla(hý)m sen goru Ya Rebbi
hepiciðimizi Ümmet-i Müslimaný,
þefatýndan mahrým etme
iyman-Gur’an nasib et Ya-Rebbii”



bir yandan þoför,
diðer yandan otobüs sahibi
yetmedi þoförün genç kardeþi
arada bir de ön tarafta oturan
kendini yalakalýk yapmak zorunda hisseden birileri
aþdýlar a(ðý)zlarýný-yumdular ðözlerini..

“-senin grizden habarýn vaa mý?”

“-almayalým da vatandaþ yolda mý ga(l)ssýn”

“-bunun önü bayram,

sen heþ yolda-belde galmadýn haralda”

“-bi tarafdan bayram öðü,
d(ið)er yandan sevkiyet zamaný
hacýya ðetdi onca araba
ha “vetandaþ yolda-belde galmasýn” dedik
..
suþ mu iþledik”
“-tabi senin iþler ayna, çal çal oyna de(ðil) mi”

iki saat söylenip durdular
þoför, muavin ve otobüse ortaklar
bir de;
kraldan fazla kralcý olanlar
uzattýkça-uzatýp, þoförü doldurdu
kendince “krala yaðcýlýk” yaptýðýný sananlar

“-Akmescit’den benzin alcaðdým unutdurdu
tööbe, tööbe, sen sabýr ver Ya-Rebbi,
bak-gör ga(y)ri”

“-endirivecen hýyarý,
bi de sen bekle de gör bakalým deycen
ö(ð)ren bi Hanyayý-Gonyayý”
“-bak bakalým dünya kaþ b(e)öcek”
“-adam þindi bi ðözel dayak yeycek”
þöferler unutdu yolu-yolcularý
yerden bitme adamda mangal gibi yürek,
“-bulmuþsunuz garibenneri,
hacýhasan baþkesen,
dediðiniz-dedik, çaldýðýnýz düdük
millet mezbur tabi”






“-ülen gapba felek
þurda garý-gýz, çoluk-çocuk
olmayacaðýdý da görce(ði)din sen
“en ülen aþþa” deycen
endirecen
eline alcan ilevyeyi, ya da ordan,
pinar dalýndan bi gýzýlcýk zopasý
bascan deyusun gýçýna-gýçýna”
þöfer sussa kardeþi devam ediyor
“-yermin-yememin”
gözünden manzarayý canlandýran
yalakalardan biri gülüyor
ötekilerde bu yalabýða eþlik ediyor
ama bu “garsunnug”dan gelen
hissedar þoförü
teskin etmiyor,
küfrettikçe sinirleniyor,
sinirlendikçe oflayýp-puflayýp, küfrediyor…

endiþelerden kurtarma gayretiyle biri
yolun ayýrdýðý kayaya yaklaþmadan daha
kayayý gösteriyor
hararetli, canlý, sevinçli
“-iþde burada adamýn atý denize uþmuþ daa
altýn kakmalý eðeriynen
adam “atým da atým amma
eðerim de eðerim” deye a(ð)lamýþ da
“Eðerim ” denilmiþ bura(ya) o yüzden”
eðerim mi, Eðirdir mi, Eðridir mi,

insanlar katýlýyor Eðirdir yarenliklerine
“-güçcük de bi yer emme”
“-emme arazisi bitek”
“-almasý bizikinin iki gatý”
“-göl bunnara çalýþýyo”
“-hu göl Yalavaþ da olcaðdý da….”
“-Kemik Hasdanasý burda……”
“-Gomando Alayý burda…”
“-Zirat Mekdebi demiþsin öyle”
“-Govada burda”
“-Yaleveþ dee ne vaa Allasen he!
ne hasdanesi vaa ne dokduru,
varýsa da yoðusa da bi suyu
gýþýn sovuk, yazýn ýsýcak, havadar deði”
“-öyle deme gurbetdekinne(r) bili memliketi
sana ne va(r) tabi,





þoför Eðridir muhabbetine
pek itibar etmez,
gözlerini kýsarak
dudaklarýný büzerek
hakim olamaz
sinirine, nefesine
kesik-kesik, derin derin
burnundan soluyarak
yumruklarýný sýkar
“sana gösdermezsem namerdin” dercesine
aynadan adama baþýný sallar
bir yandanda gaza basar
yanýmdaký “-sanki tabakhaneye
bok etiþdiriyollar”
“-boþ ver bi de sen girme”
“du(r) ga(yri) bi de sennen uraþmayalým hinci”

adam da dik dik ona doðru
“-yok ya bizim elimiz armýt toplayoru”
“-baþýma tebelleþ oldu herif”
yerinden fýrlayarak,
“-ulaaayýn bela mýsýn ulan! he!
sen benim baþýma bela mýsýn”
Alla(hý)ný seven beni dutmasýn”
araba viraja girer
karþýsýndan geleni geç fark eder
araba yoldan çýkar
bir saða bir sola yalpa yapar
“-ee gardýþ Alla(hý)n emri”

“-eþhedü enla ilaha illallah”
“-estaðfirullah”
“-Alla(hý)m, Alla(hý)m”
“-ayynaa”
“-ayyenna”
“-töbe töbe töbe”
“-Allah Ya Rebbim Ya Resullah”
“-geþmiþ osun, ay gardýþ
valla verilmiþ sadakamýz varýmýþ”
kim bilir ne zaman nasýl kime verildi







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.