O gri sisti Bir kez çöktü iþte gözlerime. Kaçýnýlmaz hasretin kapýsýndayým; Görmemek adýna mutsuzluðunu, Duymamak adýna iç çekiþlerini…
Ne fark eder; Ýster güneþ, ister yaðmur, Ýsterse çöksün hüzün. Sadece aydýnlanmalý yüzün. Iþýk nüksetsin, Karanlýk terk eylesin.
Ne dün, ne de yarýn Gün bu gün, An þimdi, Ne öncesi ne sonrasý. Uzak bir gezegen benimkisi, Güneþ kadar sýcak, Görüyor musun, Bak düþtü yalnýzlýðýn gölgesi.
Ne bir ayak sesi, Ne de bir feryat, Bilemezsin ah, Hayat o denli hoyrat. Elimde altýn bir tepsi Ve çýkarýp koydum hasreti: Biraz yalnýzlýk, Biraz da hüzün, Hep olmadý mý Hayatýn mezesi…
Ne zaman dönüp gitsem arkamý Kimseler ardýmdan Dökmedi ki gözyaþý, Kuru bir elveda sadece, Sessizlilikte yankýlanan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.