Bir Kuşkudan Ölüm

deniz kuþlarý deþtiler beynimi
derin bir düþüncedeydim
çamur rengi bir dalgayla
kýyýya vurdu cesedim
tek kurtuluþ adasýydý ölüm
dizginsiz
rahvan
bir kuþkuda vuruldu sözüm
yoruldum...

yollarla kýyasýya dalaþmaktan
kafamý kaldýrmadan
geldim kapýna ayakkabýlarýmý çýkardým
sofrana ellerimi yýkadým
gülüþüne umudumu hazýrladým
acýna vicdanýmý sundum
uzak daðý oldum son düþünün
sonsuz
sýnýrsýz
soluksuz
bir koþuda duruldu özüm
soruldum...

sisli soðuklarda sokaðýný arar
karabasanlarda saatini kurar
kurak yazlarda suyunu düþünür
ilkyaz demeden duramaz saçlarýnýn ýtýrýna
akma zamaný þah damarýmýn
doðum sancýsýyla ölüm sancýsý arasý
tek sancýmdý yaðmursuzluðun
böyle sevdasýz
duraksýz
yüzü çorak
bir neþede unutuldu sýzým
kýrýldým...

çiçekler sýðýnaðý bir yankýda
ýsýndý adým
hangi sahipsiz ses
bilmediðim bir köþeye hal hatýr sorsa
o anýmda kaldým
içimden yürüdüðün yollarý haykýrdým
kýskandým bilinmezliði
baþka hayatlar vardý aramýzda
baþka adresler
baþka anýlarda solduk sarardýk birden
baþka olmalarýmýz bile baþkaydý birbirlerine
baþka bambaþka ayrýlýklarda
birleþti hayata ihanetimiz
peþinen
sabýrsýz
bir suskuda býrakýldý izim
vuruldum...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: