Anılar sız(l)arken avuçlarımda…

meþin gibiydi gecenin gözleri
sulusepken yaðarken …

gün/ahlarýmý
gözyaþlarýmý
doldurup cepkenimin sol cebine
tutundum ayrýlýðýn gölgesine

dilime dolanýr...seni ben de nasýl unuturum

yalnýzlýðým
içimde dönen ýþýklar gibi
uçsuz bucaksýz
gökyüzüm yok…

-güle su býçaða ten iken yürek-

adýmlarým götürdü beni
"taksim "denilen salaþ bir meyhaneye

kara kedi kolonyasý deðildi kapýdan sýzan
yokluðunun ta kendisiydi

göz kýrpýntýsýnda saklýydý
aydýnlýk ve karanlýk

sadece o kadardý
gece ve gündüz

geldiðinde
güneþi banýp
katýk ediyorduk ekmeðimize
gittiðinde
geceyi sýrtlayýp taþýmýþtýk
kanayan yüreðimizle…

küflü misketleri
un ufak ediyorum
ayakaltý çiðneyip geçilen izmaritlerle…

bizim Nuri hazýrlamýþ çilingiri
kanayan bu yüreði dindirir( mi)þimdi

masaya gözyaþýmla kazýyorum adýný
doldur be Nuri otuz beþlik sakýz rakýmý

ne demiþ usta

*hem aþýk ol, hem þair, hem tanýma þarabý
nerde böyle çeliþki, böyle tezat görünür*

avuçlarýmda parçalanýyor kadeh
cam kýrýklarý can kýrýðýna karýþýyor...

“sen uzaklarda deðil damarýmda kanýmsýn”
diye boþuna seslenir tozlu gramofon
artýk damarda durmaz akýyor kan

avucumdan sýzan kýzýllýðý sorarsan
bir zamanlar kuytu bir sokakta
öldürdüðüm yüreðindir.

iþte böyle Nuri
þimdi ihbar edebilirsin beni
bakma öyle gözlerime
bana ait olan hiçbir þey
kalmadý artýk bu tende
kalaný da
varsýn çürüsün dikenli tellerde...


AA


*Cemal Süreyya


Sosyal Medyada Paylaşın: