Buyurmaz mısın?

Tadýna bakýyorum hayatýn
En veda yerinde, tomarla aðýz burkuntusu
Cümleler soðuyor,
Geçmiyor boðazýmdan yuttuðum umut
Ulu orta, kandan daha kýrmýzý.
Kýyamet biri yerken bakandan kopar
Kýyamam sana
Buyurmaz mýsýn?

Gün aþýrý, üç noktasý kayýp üç beþ söz
Yetmiyor bildiklerim.
Ben sussam da ney konuþsa kendi gibi delik deþik anlatsa.


Ah, gönlümün baþkenti, parmaklarýmýn yasý
Korkma, yýlma, küçücük doð ki içimde.
Hiç kimse meyletmesin.
Kirli çýkýn gönlüm benim
Taþý, topraðý yeter.

Gül sularý, gümüþ leðen, miski amber
Yýka tenini benden.
Gitmiyor gönül güvercini
Gülüþlerinin penceresinden.
Ar damarý çatlamýþ, arsýz yüzsüz yalnýzlýk
Gitmiyor iþte,
Devrolurken gün sabaha
Uyuyorum sana.
Uyuyorum yalnýzlýða...
Yoksa...
Uymayayým mý?

Ah, gönlümün taþrasý
Kusurunu sevdiðim.
Yüreðim açýk kalmýþ, her tarafta cereyan.
Tutuþturduðu/n/u söndürüyor.
Gittiðimden herhalde,fýrtýnalar hep bende kopuyor.

Bu kadar da olmaz ki,
Biliyorum...
Kader benimle þakalaþýyor.

Kadere inanýrýz biz.
Kader de bize inanýrdý eskiden.

Tadýna bakýyorum hayatýn, en veda yerinden.
Buyurmaz mýsýn?










Sosyal Medyada Paylaşın: