Afete dönüþür büyüyen öfkesi zalimin Karanlýðýn dehlizinde… Kin alýr yerini yüreklerde tükenen merhametin, Kendi zindanýný yaratýr insan Günaha doðru attýðý her adýmda…
Unutulur var oluþun gizi, Yüreðin her atýþýndaki gerçeði yaþamýn, Tutsak alýr zalimi ebedi yaþama hýrsý! Yaþadýðýný zannederken, Kozmik bir alev topu gibi yuvarlanýp gider Ömrünün girdabýnda, Yok olur ansýzýn bitimsiz sanýlan zaman yolculuðunda…. Yanarak….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.