Demek ki gidiyorsun geri dönmemesine
Öyle ise hazýrlan git yolundan eylemem
Sükûtuma bürünüp yangýn sönmemesine;
Bir avuç küle dönsem tek kelime söylemem
Mahþeri yüreðimde yaþýyorsam sancýyla
Dönüp bakma yüzüme alaca karanlýkta
Darmadaðýnýk halde, gücenmenin hýncýyla
And içtim düþmemeye bil ki ruhum ayýkta
Boþunaymýþ çabamýz anýlar bölük pörçük
Her bir þey yüzükoyun orda burda muallak
Hüzne tekabül eden ne varsa düne dönük
Tamir görmez deðeri yerinde allak bullak
Aklýmý aþýndýran hoyrat düþünceleri
Saçmam ortalýk yerde sakýn ola dert etme
Hani, posta koyarak bakardýk önceleri
Fallara da güvenip ’’ belki’’ diye diretme
Vurgun yemiþ zamanýn yüküyle aðýr aðýr
Yürürüm, zorlansam da; pes etmeden yokuþta
Vefasýzlýk; heybemde aðýrlýðýnca, kahýr
Yaparken göðsüm sýzlar sýrtýma her vuruþta
Bilemedim ne yazýk bu zorlu imtihanda
Sevilmeye manidar özeldi hangi lehçe?
Bilemedim, þüphesiz; adil miydi cihan da?
Lal kesiði dilime takýlmadan kelepçe.
Nezahat YILDIZ KAYA