HÜKÜMSÜZ
Ýlmi olmayan kiþi, meyvesiz aðaç gibi
Bakmazsanýz bor olur, bað olur mu üzümsüz?
Ölüm/yaþlýlýk hâriç, her þeyin çâresi var
Onun dýþýnda kalan, olmamalý çözümsüz.
Birbirine benzemez, insanoðlunun þekli
Mümin ol kimsedir ki, hem imanlý/yürekli
Mensubunu bekliyor, ikisi de gerekli
Kim demiþ cennet ucuz, cehennem de lüzumsuz.
Ülkeler güzelleþir, bahçesiyle/baðýyla
O heybetli akbaþlý, kekik kokan daðýyla
Aðaçlar bile gürler, dalýyla/yapraðýyla
Ne düðün, dernek olur, akrabasýz/hýsýmsýz.
Kirli çamaþýrlarý, teþhir edip serecek
Kötülük yapanlarý, tarih bir gün yerecek
Kendine faydasý yok, topluma ne verecek
Neye yarar bir düþün, bir insan ki hazýmsýz.
Beni bu hâle koyan, kalbim ile dilimse
Cehâletin panzehri, ortak payda bilimse
Nakil ile çeliþmez, eðer ilim ilimse
Akla/nakle ters düþen, her ne varsa hükümsüz…
26/01/’14
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.