Ünlem'i siz şiir

Ben: Payýma düþen acýlarý günle donanýrým
Ýçimdeki tûfan kabardýkça kabarýr
Su’ sar çiçekler; susar derelerde þakýrdayan su
Sarý þimþekle dökülür ebr-i nîsân
Kan yaþ olup
Sükût’u, suskuyu örter
Âh’ý vurur bulutlarýn ihtiramla
Söz zambak olur toprakta

Umutla beklerim zafer meþalesini
Umutla beklerim bayraðýmýn ilelebet þavkýmsýný
Yarýn olur tayfla selamlanýr daðlarým
Arzudur bakýþlarým aydýnlýklara

Ýri bir taþ seçip aþk adýna savururum dalgalara
Ve seyre dalarým; ta ki batana dek
Su devinimini yitirdi batmakta ruhum ve gölgem
Karabatak seslerine titriyor dalgalar -belli öykünüyor-

Yaþamak mý;
Helede tepelerde öterken hücum borusu
Kýzýl yelelilerin nal sesleri kuþlarýn ensesinde
Girift bilmecelere sarýlýyorum -nasýl yaþanýrki-
Hududunu çiziyorum eskiyen yeni günün
Bu þehir d/ar geliyor
Acý, tuz ormanýna kaçýyorum

Bekliyorum fýsýldamasýný rüzgârýn
Daðýlmasýný sisin
Unutulmuþ mevsimlerin güz dallarýnda açmasýný
Kumrallýðýnda akþamýn. -sabýrla

Kendimede soruyorum sizede soruyorum

Neden düþman olunur özyurdumuza çözemem
Neden manolya kokusu yok gecede
Neden güneþ ölgün doðar
Neden kavga olmadan selâmete erilmez
Neden hep hilal içre, kederli akþam
Neden ezel ufkundan düþer heybeler dolusu yýldýz
Neden duldasýnda gözlerinizi öper bir fecirle
Neden nedamet dersiniz her geliþe
Neden yüzüstü düþer gözbebeklerinden bir dünya toyu
Neden râm oluyor ateþ’te simsiyah is kaplýyor bu sünger gibi yumuþak yürekleri



Neden.



Sosyal Medyada Paylaşın: