Ve... Bir sesle bölünüp en kýrýlgan yerinden Gece; bir Kýzýl Deniz, bölense asâ olur. Hýçkýrýklar duyulur yürekten; ta derinden Çarmýha gerilen aþk, semâda Ýsa olur.
Sen Lütf-u Ýlâhî’sin; baban yok, ilhamsýn aþk! Bâkire rahme deðil, mâbede üflenmiþsin Bir kez düþtüðün yerden gayriye haramsýn aþk! Züleyhâ kelliðinde sýdk’la zülüflenmiþsin.
Balkonlardan süzülse damla damla gözyaþý Ve her damla taþýsa okyanuslarca âhý Bir musalla taþýnda yatan geçmiþin nâþý Nasýl yüklenecek ki bu taþýnmaz günahý?
Hýçkýrýk... Zarurette haramý mubah eden; Suya hasret gönülde bir teyemmüm gibidir. En karanlýk yerinde geceyi sabah eden; Resûl’ü azarlatan Ümmü Mektûm gibidir.
Ey Yâr ! Mahzun bakýþlým; soluk soluk andýðým; Kahýr gecelerimde sabrýma ziyasýn sen Varlýkta ve yoklukta hasretiyle yandýðým; Kýyamete sürecek en güzel rüyasýn sen…
Mehmet Emin Türkyýlmaz Ýstanbul
( Not: Her sitede adýmýn ve þiirlerimin olmasýný istemediðim için; yazýlý izin alýnmaksýzýn þiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayýt ettiðim sitelerin dýþýnda yayýmlanmasýna izin vermiyorum.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oflu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.