Umudu kýrýlmýþ bir çocuk gibi,
hep acýlar biriktirdim yaþama dair
göðsüme bastýrdýðým öfkekeli susuþlarla
elimde kanlý cam kýrýklarý kaldý
kan kusan dudaklarýmla öptüm yaramý
durmadý kanama…
ve ben doðru durdukça karþýmda insafsýzca sýrýtan
hep kirli yüzler vardý.