Sahi rengi neydi o gecenin, her zamankinden farklý Seni tanýdýðým ilk günkü gibi parlak mý? Yýldýzlar yoktu, sen de yoktun, rüzgârýn uðultusu da… Her þey garip Yüreðimde ki yerini bilemediðin gibi Ýþte o gece bir baþka kinle çarptý yüreðim…
Sende bir gariplik vardý o gece benden gizlediðin Ve ben hep nefret ettim, Beni býrakýp gittiðin, bir þeyler gizlediðin o geceden Anlattým þiirlerimde, nefret ettiðim o lanet olasý geceyi…
Sanki kollarým bacaklarým ray olmuþ geceye O gece de hüzün yüklü tren. Üzerimden ezip geçti varlýðýma hiç aldýrmadan. Vagonlara sýðdýramadým yaralý yüreðimi Yok olan yýldýzlar da kaydý, benim hayatým gibi o gece…
Umudum yok artýk gelecekten ve senden Namluya sürdüm, senden geriye ne kaldýysa mermi niyetine Tetiði çekmeden önce, sana bu satýrlarý yazarken Radyoda sevda türküleri dinliyorum, Gelmiþine geçmiþine sövmek geliyor içimden, Hasret, arzu dolu o karanlýk lanet olasý geceye. Hani yeminler, nerede kaldý sevgiler, sen kiminleydin o gece?
O gece de her gece gibiydi onun için Sevdiðini bir türlü söyleyemeyen riyakâr âþýk Tadýný çýkarýyordu baþka bedende aþkýn Ne suçu vardý, onu bitimsiz bir aþkla seven adamýn?
O gece baþka bir geceydi kadýnýný seven adam için Mevsimsiz açan gülü, bahar sanýp dalýndan koparmýþ, Dikeni olacaðýný, içini kanatacaðýný hesaba hiç katmamýþ Hazanda ilkbahar sanarak, dört elle sarýlmýþ Oysa ne kadar aldanmýþ, hiç farkýnda olmamýþ Ötenazi isteyen hastalar misali Kurtuluþu, tavana baðladýðý urganda aramýþ…
Kelebeðin ömrü kadar da olamamýþ Adamýn delice sevdasýnýn ömrü… Sahi… Lanet olasý gece söyler misin, ne renksin sen? Ne renk? Karanlýðýný, kirli yüzünü gizleyen bir sýr var sende… Gecenin gizemli karanlýðý yerini, Þafaðýn kýzýl matem havasýndaki sessizliðine býrakýrken, Adam, takmýþtý tavandaki urgana boynunu…
//Güneþ her sabah, gecenin ardýndan kýzýl matemle doðar//
Mustafa KARAAHMETOÐLU 28.09.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.