öfkelen çokça öfkelen söylen içten içe hatýrlý sitem et küs bana beni gece yarýlarýnda bir baþýma gurbetlere yolla yüzünü döndür beni görünce sundurmada bülbüle þaþkýnca bak ötekilerle gül konuþ gülümse as yüzünü bana verandada biz bize kalýnca baðýr çýðýr kýz en hýrçýn adýmlarýnla büyük salona geç bile bile düþür elinden orkideyi ya da bir sakarlýk yap yap yap ben için için tükendikçe yere vur saksýyý ki artsýn ruhundaki öfkelerin
bilesin bulutlarý doladým elime bastým yaðmuru topraðýn koynuna sýradaðlarýn en haþini çýktý önüme þimdi üzerime geliyor karanlýk geceler üstelik lakayt mý lakayt önümde beni yutmaya çalýþan nehir yeter artýk gelme üstüme sök beni içinden bin kere bana en zor geleni biliyorsun yap öyleyse gereðini hatta sokaklara sal beni çel aklýmý ayaklarým tökezlesin boþver çitlere yapýþsýn etlerim ah çekecek zamaným ah çekecek zamaným çoktan geçti bile ah ve ahval denk deðil dilekçemi reddetti gönüller meclisi ah kýyamam sana bilirim sen de kýyamazsýn bana diyelim ki kýydýn bunu kim bilebilir ki dünya dünya diyoruz ya içe kapanýk küre onun da ateþ yakýyor baðrýný asýrlar var ki of demeden çekiyor dünya kahrýný acýlar arttýkça bende yakýyorum bilesin cayýr cayýr sana mahkum yüreðimi
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.