Bak sevgili seni istiyorum düþlerimde ve geleceðimde.
Aç gözlerini beni oku ve yüreðimin sesini iyi dinle.
Yanlýzlýðýmý haykýrmýyorum bu gecemde
Kalbimin sesini dinliyorum sadece, desemde,
Sen ahval bakýþlarýmýn mucidi,
Çalýnan mutluluklarýmýn dünden kalan borcu,
Alacaklý çýktýðýn geleceðimin tek sebebi.
Kaderimin, yaþanmýþlýk kýyýsýna düþürdüðü gölgenin altýndayým.
Eziliyorum, büzülüyorum, kanýyorum...
Ayaklarýmla ezip geçtiðim onuruma bakýyorum da,
Gerçekten de bitmiþim, bitirmiþim.
Kendimi düþüncelerime suçüstü buluyorum aklýma geldiðinde...
Bak bu gün bir kapý daha çaldým, yine yoktun.
Doluyorum gözlerime sonra yokluðunun beþ harfiyle "ÖZLEM".
Akýyorum sonra saðnak, bardaktan boþalýrcasýna ama,
Geçmiþimin misafiri yüreðimden kalkmýyor...
Kaçýncý terkediþim kendimi, kaçýncý kaçýþým benliðimden.
Ama yine yakalayan benliðimdeki, kalbimdeki kovamadýðým,
Kovsamda hiç gitmeyen sen, býktým desemde,
Beni o kadar sahiplenmiþsinki bende, benimle bile paylaþmýyorsun...
Kalbimi bana hediye eder misin?
Ne senden gidebiliyorum, ne de benden gidiyorsun.
Ben bu canda emanetçiyim bilirdim de,
Sen de beni emanetçi bildin sevgin emanet kaldý.
En kötüsü kalbimde sen emanet kaldýn.
Kendime avuntularýmýn seline býraktým yine...
Ama! Avutmadý fersah fersah derinlikteki kalbimi.
Avutmadý beni, süzdü içten içten bendeki seni
Biliyor musun sevgili, bir lokma sözcük týkandý boðazýma,
Yutkundukça týkandý, düðümlendi dilimde.
Bir yudum su istedikçe, sen suskunluðunu iç dedin.
Sen suskunluðunda boðul demeye getirdin
Oysa sevgili zaten ben her gün boðuluyorum
Suskunluðumun okyanusuna atýlýyorum, boðuluyorum.
"Sen gözlerime yasak kýlýnan,
Kalbimdeki baðý koparýlmýþ,
Gelemeyeyim diye prangalara vurulmuþ,
Sahip olamadýðým tek somut gerçeðimsin".