BEN HEP BÖYLE

Iþýklarý birer birer söndürdüm yine.
Sabahýn ilk aydýnlýðý girince evimize,
Bugün de her gün yaptýðým gibi,
Resimlerine bakýp, günaydýn dedim,
Sen diye...
Sonra, teker teker araladým pencereleri.
Mis gibi rüzgâr girerken usul usul içeri,
Buyur ettim baharýn serinliðini...

Aþkýna susayan topraklar çorak kaldý yine.
Bugün, yeni bir güne daha uyandýðýmda,
Seni kokladým buram buram yokluðunda.
Gidiþlerine, alýþamadým hâlâ...
Kuruyor nehirler avuçlarýmda.
Bir yaðmur baþlýyor, bir güneþ açýyor,
Eþikte öyle oturuyor ruhum.
Seni bekliyorum...
Boþlukta asýlý kalýyor hayat, özlüyorum.
Nefesim kesilirken, hayalini soluyorum.
Sen yoksun ya,
Ben hep, böyle...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti
Sosyal Medyada Paylaşın: