yýldýzsýz gecelerimde tuttuðum en masum dileðimde
nasýrlaþmýþ katran karasý düþlerimde açan ey nazlý çiçek
bilir misin... yüreðime kanatarak iþlediðim gülüþünde kaybolduðumu
nice rüzgarlarýn türküsü kamçýlanýrken cýlýz tenimde
damla damla yakýyor yanýyor nefesimin ayaz yarýsý
dizginlenmiþ keskin benliðimde tüm hiçliðimle üþüyor ve
martýlarýn çýðlýklarýna düþüyor katýk ettiðim hasretim
boðuluyorum umutlarýmý serptiðim maviliklerde
ak kýsraklarým kanýyor kýzýl olup vuruyor sahillere
artýk gün doðmuyor bilesin martýlarýn gözbebeklerine ve
yosunlaþmýþ kayalarýn suratýnda son buluyor ýslak mavi
kaç gemi geçti bir bilsen sarhoþ denizlerimden
her sefere bir sen gelemeyiþlerine hep ben düþtüm
oysa damar damar aþk kanardým baharlarýnda
büyütürdüm seni göðsümün en tenha derinliðinde
ýlýk bir rüzgar olup öperdim deðerdim teninin her yerine
þimdi...ya þimdi
iklimlerimden göç etmiþ eksik bir baharsýn
mirasýndýr gözlerimde izini býraktýðýn gülüþlerin ve
dudaklarýma demir atmýþ titrek sýcaklýðýn
ben...ya ben
yok oluþlara tam yol vermiþ izci kimliðimde
pusulasý þaþmýþ rotamda kayýp bir coðrafya
denediðim tüm yollarda sen bana kendimden uzak ve
bir o kadar ben o kadar ki ýslaklýðýmda kurak
gece tüm çýplak karanlýðýyla poz verirken denizlerime
sana ait son bir nefes ýþýk gözlerimde sönüyor
yüreðimde eriyor sensizlik
bilesin
ey nazlý kýz...
12/01/2008
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.