gün batýyor yine sensiz
hüzünlenmiþ bulutlar kimsesiz
benim gibi çaresiz
sen
nefes alabildiðim cennetimdin
yaþam sýnýrlarýmýn zirvesiydin
imkansýzlarý yaþattýn bana
ya þimdi
yokluðunda
okyanuslar ayrýlýyor günden güne
gökyüzüm darmadaðan
yýldýzlarým sönüyor tek tek
gece ben
ben karanlýk
sessizliðim çýðlýklarýma
isyanlarým sana doðru
bu haykýrýþlarým
sensizliðim
kimsesizliðim
sebepsiz deðil
sebebim sen oldun...
04/08/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.