bu aþk
yalanlarýnýn derinliðinde vurgun yedi
kahrediþliðimin
adý ile anýyorum adýný
yalanlarýnýn rüzgarlarýyla söndürdün
emek verdiðimiz bu aþkýn ýþýðýný
ve ayný rüzgarlarla büyüttün
içimdeki öfke yangýnlarýný
kahretsin
sana deðmezmiþ
sen
yüreðime doðan ilk güneþtin
ilk sana titremiþti bu yürek
ilk kadýným sen olmuþtun
ben
yalanlarýnýn üzerine düþen gölgelerde
inançsýzlýðýmla boðuluyorum þimdi
oysa
ne umutlarla yeþertmiþtim geleceðimizi
bak þimdi
gözlerim
gözlerine tutsakken
bakýþlarýna yetim
dudaklarým
ýslaklýðýnda kayboluyorken
kor ateþ öpüþlerine öksüz
bedenim
sýcak dokunuþlarýnla nefes alýyorken
üþümüþ sensizliðimde nefessiz kaldý
ve yüreðim
bu aþkýn ihanetiyle ýþýksýz kaldý
içindeki güneþ katran karasýna boyandý
anladým ki
sana deðmezmiþ
kýrýlgan gözyaþlarým
içimdeki yangýnlara akarken
bu aþkýn hayaletini geride býrakarak
meçhul adýmlarla yürüyorum karanlýða...
15/09/2007
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.