Ne çok özlüyorum yokluðunda seni… Sesini duymadan nasýl yaþanýr?.. Ya dokunmadan?... Bilemezsin… Vakit darlýðýnda daraldým… Þimdi yine kalabalýk bir zamaný daha devirmem lazým… Yokluðunda üþüyorum bilesin…
Sevgilim gün yine baþladý bu þehirde… Güne baþlamadan az önce þöyle demiþtim kendi kendime; "Bir goncadýr ilk doðuþ ve açan güldür yaþamýn kan kýrmýzýsý yapraklarý. Dikeni batsa da gülün, fark etmez nefes alýrken çünkü yaþam böyle bir þeydir..." Bir rüyaysa sevgili bütün bunlar, sakýn uyandýrma beni…
Çok özledim sana sarýlmayý, uzun uzun öpmeyi, kollarýnda ölüp ölüp dirilmeyi. Sana ulaþmak çok mu zor?.. Neden bu kadar uzak kaldýn ki?.. Ben nerede seni öpüp koklayacaðým bir daha sevgili?... Öyle uçurumlar var ki aramýzda senin gelemediðin, benim aþamadýðým… Çýldýracaðým sevgili… Keþke diyorum bir yol olsa da, bana çýkýp gelsen ansýzýn ve sýmsýký sarýlsan sevgili… Yarým ve kiralýk zamanlara gebe aþkýmýz, nice bakir umuttan daha çok ýsýtýyor içimi, yani nice özgür sevdadan daha özgürüz aslýnda… Sen þimdi kim bilir neler yapýyorsun?.. Neleri özlüyor, neleri düþünüyorsun?.. Bir ben varsam þu hayali dünyanda, en azýndan bir ben, birazcýk ben diyorum varsam, ne güzel…
Ellerimi uzatýyorum görebiliyor musun sevgili?.. Uzansan az… Diyorum ki; bir gece bir yýldýz olup aksan gözlerimden yüreðime… Hani o karanlýðý bölen ýþýðýný yollasan… Biliyor musun?.. Öyle çok alýþtým ki seni sevmelere, senin beni sevmelerine, yazmalarýna… Göremesem de gam deðil sevgili… Bil ki gittiðim her yerde sen varsýn… Uzun yýllardýr beklediðim; “AÞK” sensin… Buluþamasak da, kavuþamasak da, yasak olsak da, hiç sorun deðil sevgili… Biliyorum sen seviyorsun yaa ölürcesine… Biliyorsun ben seviyorum ya… Þimdi geldim için ferah olsun… Gözlerin neþe, kalbin mutluluk dolsun sevgili… Adýn, adýn “AÞK” olsun sevgili, “AÞK”…