Uslanmaz … çocuklar gibi sabaha kadar koþuþtuyorum yüreðinin bahçelerinde.
ve içindeki cocuk tutsun içimdeki büyümeyi red eden çocuðun yüreðinden yüreðinden . ve götürsün beni tekil bir aþkýn içindeki çoðul yanlýða. güneþi sürüyorum üþüyen düþlerimin üstüne denize serpiyorum düþlerimin küllerini , þafakta serptiðim aðlarla toplamak için yineden soyunuyorum benliðimden . ve utangaç yüreðime giyindiriyorum
çorak topraklar gibiydi, gönül bahçelerim ne eksem, kuruyordu birer birer çiçeklerim umut ektim açmadý, sevgi ektim tutmadý hasret ektim, sonu olmayan bahçelerime yalnýzlýk ektim her zerresine, kýyýsýna köþesine sevdasýz kaldý yüreðim,susuzluðu bitmedi...
"yüklemine yüreðimi yükleyemediðim cümleler varmýdýr ki ..."
B.ARSLAN çorak topraklar gibiydi, gönül bahçelerim Sosyal Medyada Paylaşın:
Gonul mahkumu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.