Yalnýzlýðýn dili ile diyorum ki, yalnýz deðilim Ortak acýlar büyütüyorum korkularýmla Yorgunluðum bu yüzden Bu yüzden kimsesizliðimi dilime dolayýþým Acým boyumu aþtý bu akþam.
Ve sen! Hayatýmýn en berbad þiiri olarak kalacaksýn. Çalakalem yazýlmýþ, betimlemesi olmayan Ýmlasý bozuk sözcüklerden ibaret Ve bir daha asla okunmayacak olan.
Son ayrýlýðým, hayata dargýnlýðým Belki aþka kýrgýnlýðým Ama hiç yazamadýðým olacaksýn.
//...Yaþamak; ki öznesi, özlenilesi bir uçurum oluyor gözlerin Ýçine düþülesi...//
Mezar gibi yüreðinin, azabý, sorgusu, suali. Ben seni hiç sevmedim, sen de hiç ölmedim ki. Dokunduðum gölgeler gibi avuçlarýmda yok oluyorsun.
Gel diyorsun..nasýl geleyim? Ayrýlýða yazýlmýþ Destansý bir sela okunurken dudaklarýnda Gelmek istesem de gelemem ki.
Karanlýðýn alnýndan doðarken acýlar Gecenin ayasýnda titreyen Minik bir gelinciktim. Sýtmalanmýþ, ayaz düþmüþ yüreðime. Üþümek de güzeldi.. Güneþe bu kadar sevdalýyken tenim. Yanmak vardý kýraðý düþerken Buz kesmiþ düþler ülkesinde.
Ve ben bir kez daha uðruyorum aþkýn sokaðýna Her defasýnda kaybolmak pahasýna
Yeryüzünde bir sen, bir de ben kalsam da Bir araya gelmemiz imkansýz Olmaz artýk Kýrgýn da deðilim Çünkü ben geçmiþimi çoktan affettim.
Yokluðuna yazýlýyor þiirlerim..
Dil-ruba Emine Genç 20 Ocak 2014 pazartesi /01:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.