Bir sis perdesiyle kapanýr gözlerim
Tuzlu sular öper çatlak dudaklarýmý
Ürperten bir üþümeyle ellerim de
Ýnce ince titremekte bedenimle
Biçim biçim acýlar var içerimde
Anlatýlacak gibi deðil ya Rab!
Takadý kalmamýþ kelimelerin de
Bilmem biter mi ki bu ýstýrap...
Unutturur mu acýlarý
Bir kaç kadeh mey
Bir þiþe yýllanmýþ þarap...
Hey gidi gençlik... Hey!
***
Ne kadar gizlesem de boþ
Yakýlmýþ,
Yýkýlmýþ bir þehir gibi virane
Harabým ben, harap...
Karaymýþ bahtým
Döner durur kaderimin sahte çarký
Uçar deli gönül
Yalan sevdalara pervane
Ve hâlâ
Dudaðýmda o hüzünlü þarký
‘Ben seni unutmak için sevmedim
Gülmen ayrýlýk demekmiþ, bilmedim
Bekledim sabah akþam yollarýný
Ölmek istedim, bir türlü ölmedim’
***
Dedim ya;
Anlatýlacak gibi deðil ya Rab!
Bir kez hayran olmuþum ya
Endamýna boyuna
Sazýmý ‘yâr’ diye sarmalarým koynuma
Gözlerinin gölgesi
Gözlerimde boyuna
Parmaklarýmýn uçlarýdýr ki mýzrap
Býkmam ‘devam’ derim bu oyuna
Yüreðimin telleridir çaldýðým!
Türküm þiirle gelir benim…
Þarkým þiirle…
Boðazýmdan,
Usulca çözülür kelimeler
Dudaklarýmdan,
Sevdakâr bir edayla dökülür...
Bana sorsalar;
Dünyadaki tüm sevdalýlar
Ellerinden öpülür...
Ankara,
05-07 Mayýs 2000