halbuki tek tek soyasým vardý
çatlayan bedenlerde
aç kalan ruhlara asýlý binlerce kabuðu
ama nedense soyulan
hep bedenler oluyordu
çuvallayýp ruhu
oysa ben çok severdim zeytini
renk ayrýmý yapmadan
köpekten korktuðum kadar çok
ZEYTÝN KARASINDA
HEP CÝVCÝV ÇIKACAK UMUDUYLA