yorgun bir sokak çalgýcýsý eski bir kilise ve ben üþürken tramvay izlerine basmamak için soldan koluma giren martý sesleridir yokluðun bütün caddelerden ayný anda saldýrýya geçer canavar düdükleri aþký öldürün aþký öldürün
yangýn mý var yoksa yoksa hýrsýz peþinde mi hala yaþlý ve göbekli siviller boþ verin þimdi bunlarý benim damaðýmda dilimde yaþ üzümün kokusundan nefesinin buðusuna kadar saçlarýna kýþ saklanmýþ Ortaköylü bir kadýn var
sýtmaya tutulmuþ gece kuþlarý gibi tir tir titreyerek geçirdiðim þu ömür aþký kalbinde büyütmüþ binlerce zavallýdan biridir senin de ellerin küçük oysa oysa ayrýlýk büyütür her gün biraz daha daha daha diyerek ölünür
kaç büyü bozulur üst üste gözlerin dudaklarýna sýðmaz baktým öpücükler saklýyor tuttum kattým dilini dilimin çehresine ey simyacý ey þu aþk denen palavracýnýn can kardeþi çevirmezsen bizi yolumuzdan ha bu dünya ha ahiret her yer bize cennet her yer cennet
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.