Ateş Kırmızısı
Sönmüyor yüreðime býraktýðýn kor,
gidiþin en çokta beni kor.
Yangýn yeri yüreðim nafile direniyor.
Köklerinde tekrar, tekrar harlanýyor alevlerin.
Resmini çizerken ,ateþ kýrmýzýsý duvarlarýma,
adýna þiirler yazýyorum ellerim yanarak.
Avuçlarýma yansýyan siluetini býrakýyorum,
gecenin koynundaki yýldýzlara.
Saman yolunun kollarýnda can bularak,
sevda yolunda yürü diye.
Sevgi merdiveninle çýkýyorum,
rapunzel gibi pencerene.
Her gece gökyüzüne, senli þiirlerimi yazarken,
can bulayým diye.
Gün ýþýklarýndaki benliklerimizde
tek beden olup, uykuya dalalým .
Ayýn þavkýn da , yeniden bu aþký yaþayalým diye.
Kabul eyle yar,
Yürek yýldýzlarýma serdim, yataðýný.
loþ ýþýklarýnda ki,
mavinin derinliðinde kucaklasýnlar diye seni..
Þimdi saat gece yarýsý ve sen hâla aklýmdasýn
Þengül Aydoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.