Küskündü her þey
Yer,gök,rüzgar..
Feri sönmüþ yýldýzlar sýkýþmýþtý gökyüzüne
Feneri yanmayan sokaklar..
Öfke dolu rüzgarlar çýðlýk çýðlýða
Bitmeyen yollar uzamýþtý yokluðunda
Yani;
Hayat bitmiþti
Tükenmiþti kalemi sevdalarýmýn
Denizler martýlarý reddediyordu üstelik
Bulutlar çekilmiyordu önünden güneþin
Yaðmur dinmiyordu bir türlü
Toprak hep ýslak..
Adeta bu masa- tabure
Býktý benden geceleri
Yataðým terime hasret kaldý
Odamýn kahrý öldürdü çiçekleri
Yokluðunda
Aralýk kapýlardan seni beklerken
Ayazlar girdi yüreðime usul usul..
Buz gibi ellerimle uzandým hasretine
Her þey küskündü sevgili
Söz kalmadý dudaklarýmdan dökülesi
Bomboþtu kafesi kanaryamýn
Ki o bile terk etti yokluðunda..
Kurak bir çölün kumu gibiydi
Arta kalan hayatým ardýnda
Bir gün geliþin vardý ya, beklenmedik
Bir çocuk neþesi gibi bayram sabahlarýnýn
Ki bayramdý o çaldýðýn kapý sesi
Hayata döndü gecelerim
Yokluðunda buz tuttuðum kadar
Geliþin kavurdu yüreðimi..
Þimdi ben de sayarým insanlar gibi
Takvim yapraklarýnýn senli günlerini..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.