Ana rahminden geldik dünyaya, Yaþadýðým her an kaderimi gösterdi. Düþtüðüm her ümitsizligi taþýdým yarýna, Yaþ kemale gelince eceli gösterdi..
Ey cemiyet, Kaybettigi en büyük deðer emniyet. Boynuna dolamýþ sersem bir kement, Sabah git akþam gel hedefsiz, Bir meteliðe satýlmýþ sonsuz ahiret..
Bizi yaratanýn, Bize ne gibi bir garezi olabilir. Akýl ve ruh dengesiz terazi, Akýlsýzýn açtýgý yeni ekmek kapýsý, Kaymaðýný yiyen yer yüzü edepsizi. Aç insanýn derisinden, Efendisine elbise diken terzi..
Ariflerindi dilinde kelam, Gözlerindeki tebessümmüþ. Sevda sevenin baþýnda bela, Sevgi duygularýn gülüymüþ. Hepsini üst üste koyun, Bu duygularýn hepsi çürümüþ..
Erkeklik, Bir uzuvla taçlanmýþ. Ne duygu var,ne his,ne mertlik. Namus,þeref,onur aranmýþ, Hepsi satýn alýnmýþ, Bir metelik..
Kadýn, Bir uzuvla kalan güzellik. Yaratýlýþýnýn sýrrýný elinin tersiyle itmiþ. Bir sivilceyle olunca müzelik, Ýnsan olarak gelmiþ,insan olmadan gitmiþ..
Olurmuyduk,bilseydik, Kemal denilen sýfatý. Devþirme olmaz o dediginiz mertlik. Ancak onunla geçeriz sýratý..
Aslýnda hayat bile, Bizimle oynamaya tenezül etmiyor. Erkegimiz vals, Kadýnýmýz tango oynuyor. Ýskambille açýlmýþ bir fal gibi, Papaza yüklenmiþ gelecek, Bilmem ne burcunda umut, Ey insan denilen gerçek, Sende aslýnda var. Sende gelecegi gören mercek, Hakikat ne yapsýn, Beynini bagladýysa örümcek..
Ýnkar, Hayatýn en kestirme yolu. Ne düþünce,ne tefekkür,ne irade. Dediginde sen bunlarý boþ ver, Bak benim cüzdan dolu. Ýþte o zaman oldu, Ýnsanlik pespaye..
insan, Dünyaya bilmeye geldi. Aðlayarak dogdu, gülmeye geldi. Hem HAK,ký hem sevdigini sevmeye geldi. Gözün kör olsun ihanet, Aslýnda sana tekmeyi vurmaya geldi. Ey insan, Yaratan seni,senin sevdigin kadar sevdi....
02.12.2007
Jale Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.