Çýkmazlarda, Saplanýp kalmýþ nice hayat Ne kadar kaderinden kaçsa da Köþe bucak, Bilemezdi ki; Her kuytu köþe ona Sinsi bir tuzak. Öylesine yoksun sevgiden Çok uzak sýcacýk evinden.
Kimseler soramaz, Kimseler bilemez neden. Ana, baba desen Onlar da ýrak Bir tas çorbaya muhtaç. Ezeli derdi yalnýzlýk Buram buram hasret kokar Üstü baþý yýrtýk pýrtýk.
Elleri kadar Yüreði de bomboþ Gözlerinin feri sönse de Yüreðinde ateþten bir kor. Tecellisi belirsiz O bir kimsesiz, O bir evsiz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.