DUVARLAR
Daldýrýp bilincimi yüreðimin mahremine
Yýkýyorum bir duvarý
Anýlar çýkarýyorum günün yüzüne
Çocuklar geçiyor sýra sýra
Çocukluðunda kalmýþ çocuklar...
Bir bebek,bir uçurtma,beþ tane taþ
Sesler duyuluyor her yanda
Savaþlarý kutsayan tiz sesli naralar
Ve su,duru
ve ekmek,cüretkar buðusu
Ve toprak,
Ki
Karasýndan doðar hayat
Barýþa dairse, çekik gözlüdür umutlar
Unutmuþ aþkýn þarkýsýný annem
Aðaçlara küskün
Kadri bilinmeyen onca bahar
Duvarlar,
Hep duvarlar
Duvarlarýnda ölüme yaþar bir sürü can
Duvarlarý nedense yaþlandýrmýyor
Ne acý,ne gam,ne de kan
Mýh gibi çakýlý havada hepimizden biraz özlem
Ve ben
Nefeslerinizi üflüyorum tüm ölmüþlüðünüzden
Diriliyor caný yanmýþ bir keder
Martý gibi biraz
Ama deðil
Kanatlarý olsa,hep mavi olurdu rengi
Gözleri beyaz,bembeyaz
Elleri küçük, sýcacýk
Martý biraz çocuk sanki...
Okþamak istiyorum saçlarýnýn geçmiþini
Öpmek kýrýlganlýðýndan yüreðini
kulaðýna sevginin kelimelerini fýsýldayýp
Uçurmak yüzümün özgürlüðünden göðe
Ki dirilelim önce biraz
Ve sonra öldürsün yine bizi
Yeter ki yýkýlsýn duvarlar
Saadet YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.