avluda toplanan güvercinlere yem verdim
yaðmur baþladý
yaðmur içtim kana kana
zürriyetini unutmuþ bir acýyý
gömdüm önce baðrýma
sonra yaramý kaþýdým
gözlerinden öper gibi bir sevdayý
filler geçti
kýrk yýllýk tarihimin üstünden
kýyamda durdum göðü izlerken
efil efil savruldum rüzgarla
yandým, kavruldum sýrasýyla
ve dondum
usuma düþen
kimliksiz gülümsemenin koynunda
sözcükler söküldü dilimden
bir araya getirip anlam veremediðim
ve birden sokaklar açýldý önümde
gitmediðim, görmediðim
bir çocuk aðlýyordu kanayan dizlerinde
bir kadýn son kez öpüyormuþ gibi
öpüyordu bir adamý delice
yaþlý bir aðacýn dallarýna
tünemiþti yetim kuþlar
ve gölgesinde
yaþlý bir gölge uzanýyordu boylu boyunca
anladým
zaman sarsýlýyordu beynimde
ardýma düþen gölgemi aldým
güneþ içimde
“az gittim, uz gittim”
döndüðüm yine kendimdim
yollar bitince…
...