.
ELA GÖZLÜM
.
Ela gözlüm, ben bu aþka düþeli,
Huzurum kalmadý; yollara düþtüm.
Bazen kederliyim, bazen neþ’eli…
Bir mecnun misali çöllere düþtüm.
Deli diyorlarmýþ; varsýn desinler.
Bilmeden konuþup, tozup essinler..
Ýster konuþsunlar, ister sussunlar…
Nadanlar yüzünden dillere düþtüm.
Sevdaya düþmeyen nasýl anlasýn?
Varýp bir mecnuna sorsun, dinlesin…
Meczuptur diyerek sonra ünlesin…
Daha da periþan hallere düþtüm.
Kerem ile Aslý anlar halimden..
Aþka düþmeyenler bilmez dilimden.
Anlayýþ beklenir, akl-ý selimden…
Halden anlamayan kullara düþtüm.
Ay, güne saklanmýþ; yýldýzlar üzgün…
Asuman üzülmüþ, ahvalden bezgin…
Bulutlar aðlýyor; süzülmüþ, süzgün …
Kahýrlarla dolmuþ göllere düþtüm.
Aþk ateþi hardýr, sineler yakar.
Narýnda demletir, nurunda yýkar..
Yolun sonu, elbet Leyla’ya çýkar..
Gönül ýrmaðýnda, sellere düþtüm.
Hülvani BAÞTUÐ .... yorgun þair
11/01/2014
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.