Kimbilir kaç kez yazdýklarým kül oldu.
Bir sobanýn har alevinde
Kaç defter yaktým geri gelmeyeceðini bile bile
Kaç þiirin idam fermanýný okudum
Kaç mýsranýn ayaklarý altýndaki iskemleye tekme savurdum
Acýmasýz bir duyguya eþlik edercesine
Oysa sendeki seni sevmiþtim deli dolu
Hýrçýn sularýnda yýkamýþtým duygularýmýn
Ak gölgelerindeki karalýðýný
Bilemedin...
Bir içimlik ömür gibiydin
Dudak kývrýmlarýnda gezinen
Bir nefeslik sevda gibiydin
Meþ’um sonlarda gizlenen
Hadi þimdi anlat bana gecelerin karanlýðýný
Ya da yýrt at adrese ulaþamayan mektuplarýný
Bak çoktan yuvaya döndü kýrlangýçlar
Kaldýrýmlarda uzamýyor artýk gölgeler
Þehrin gözlerine sis inmiþ
Mehtaplar görme özürlü
Duygularýn hezimete uðradýðý bir meydan savaþýndan
Geriye kalan bir avuç ýzdýrap...
Þehir bana küskün ben þehire
Yalnýzlýðý satýlýða çýkarýyorum
Ama almýyor kimse
Defolu mal gibi kaldý elimde
Bazen maskelerimiz vardýr
Her sahne için özenle seçilmiþ
Ayrý ayrý
Kiminde tebessümün pembe buðusu yükselir
Bataklýk sonbaharý
Nilüfer çiçeklerinin bayýltan kokusu eþliðinde
Kiminde gizlenir acýlarýn nârý
Dökülür damla damla yaþ niyetine
Bazen iklimler tersine döner
Ýklimsizliklere kavuþur
Bazen hüzün olur yaðmurlarla yarýþýr
Sahne açýlýr oyun devam eder sessizce
Cýmbýz bile toplayamaz can kýrýklarýný
Gönül bahçemizden
Bazen de
Yürek acýsý kahkahalar dönüp durur yüzümüzde
Sarhoþ olmak
Çýðlýk çýðlýða susmak
Anýlar cehenneminin en kuytu köþesinde
Zemheri vurgunu aþklarýn iniltileri arasýnda dinlemek
Sessizliðin sesini...
Alkýþlar dökülürken yýldýz yýldýz
Yakýlacak bir kadýn boynu bükük ve yalnýz
Asimaral-Eylül GÖKDEMÝR... 05.OCAK.2008
Bu þiir deftere yazdýðým 100. þiirmdir. Yeniden Eylül GÖKDEMÝR olarak yazmamý saðlamýþ olan ve Harikam dediðim ANSIZIN’a ithaf edilmiþtir