Son/suz Masallar

’Her sonun bir baþlangýcý olduðunu deðil
Her baþlangýcýn bir sonunun olduðunu ezberlettiðimde kendime ,büyüdüm.’

Umutlarýmý,yarýnlarým için kumbaramda biriktirirken ben
Kumbaramý kendine harçlýk yaptý hayat,harcadý...

Küçükken,yaþamý oyundan ibaret sanarken henüz
Yaþýmdan büyük hayallerim vardý
Yanýmda meleklerin olduðuna dair inançlarým
En büyük isteðimse büyümekti;
acýsýz,sancýsýz,umut dolu bir hayata büyütmek kendimi
Ve yaþým ilerledikçe yüreðiminde büyüyeceðini sanýrdým hep
Yüreðim büyürse daha çok hayal sýðdýrabilirdim içine...

Koþar adým geçiyorken günler,
Fark edemedim yaþamýn benden uzaklaþtýðýný
Çocukluðumun yýldýz gibi kaydýðýný göremedim
Öyle piþmaným ki büyümek istediðime
Ve hayal sýðdýrabilmek için büyüttüðüme yüreðimi
öyle çok piþmaným ki...

Sýnýrlarý geniþlediði kadar acý aldý yüreðim
Acýttýðý kadar yaðmur yaðdý gözlerimden
Tebessüm dolu günlerimin tadý aðzýmdayken hala
Acýlarýn zehir zemberek tadý bulaþtý damaðýma...

Çocukken hiç asmazdým suratýmý,hep gülümserdim
Oysa þimdi keder asýldý yüzüme
Artýk gülümsemek yalnýzca maskemin suretinde

Annem masallarda kötü bir baþlangýç yapsa da,
mutlu sona baðlardý her zaman
Bense her sonun mutluluk olacaðýna inandýrdým kendimi

Oysa hayat masal deðilmiþ
Her þeyin sonu olduðu doðru da ,
Hiçbir son mutluluk getirmezmiþ insana.

’Ve büyümek,
Daðýn ardýndaki otlarý yeþil sanmak gibiymiþ
Büyüyüp her þeyimi kaybettiðimde anladým ki
Daðýn ardýndaki otlar ayaðýmýn altindakilerle aynýymýþ...’

Berivan Cengiz...



















Sosyal Medyada Paylaşın: