sensizliðin serkeþliðinde ellerim
ne yana açýlacaðýný bilmeyen…
yaðmurlar ýslatýyor sefilliðimi
ve adam olmuyor hiç bu serseri yaným
kaç kere tuz bastým kahrolasý dilime
kaç kere intihar etti asi yaným gecenin köründe
sabahlarý karþýladým ezanlarla
iki omzumda iki martýyla
-sol göðsüm çok acýyor dedim
sað omzumdaki martýya usulca
sol omzumdaki týkadý kulaklarýný kanatlarýyla
belli ki duymaktan muzdarip kekeme sesimi
hiç özlemedim ki dedim
aynalara bakarken mahçup yüzüme
ve yazdý kalemim hep bencileyin
o yok
o yok
yok o artýk
anla diye
diye diye sýzdý kalemim
beyaz kaðýtlar
kefen oldu eðnine
“ser verdim, sýr vermedim” özüme
unuttum adýný
unuttum sesini
ve dahi lisanýný
unuttum kendimi dedimdi hatta
deðil mi bir þiirimde de
ama unutmadým iþte
gönlüme düþen mavi rengini
unutamadým
kendini bende býrakýp
beni benden alýp göç ediþini
portakal çiçeði kokuyor burnumda
uzaktan çok uzaktan
bir þarkýnýn notalarý düþüyor yadýma
ve kayýptan bir ses
“nenni” diyor
“nenni canýna”
sýr veriyorum bu kez
ser önüme düþüyor…
www.youtube.com/watch?v=9saPom8gMiY
...