Hayat...

Hayat;
Anne kokusunu bir nakýþta duyumsamayý
Uçurtmanýn renkli çokgenlerinden yýldýzlara el sallamayý
Göz kýrpan kiraz aðacýndan hayatý koparmayý hatýrlamaktýr beþ yaþýnda...

Hayat;
Masum bir bakýþa tutunmayý
Mavi camlardan gökkuþaðýna bakabilmeyi
Bir tütsünün arkasýnda umutlanabilmeyi
Yaban yaseminlerini koklayabilmeyi hatýrlamaktýr yirmisinde...

Hayat;
Gökyüzünü çýrýlçýplak sarabilmeyi
Yumruðunu ateþe tutup, hayatýn suretini çýkarabilmeyi
Yaþamý çocuklarýna hikaye tadýnda öðretebilmeyi/
Göz göze gelebilmeyi her sahnesinde
Ellerinin izine aðlayabilmeyi hatýrlamaktýr kýrkýnda...


Kiraz aðacýnýn solgun yapraklarý dökülürken
Eylül geceleri göz yaþýný dökerken özlenenlere
Kan kaybeden akþamlarda can evinde aðýtlar yakarken göz yaþlarýn,
Hazan yüzünün gölgesine minyatür dudaklar dokunurken bayramdan bayrama,
Son perdede son replik söylenirken hayata
Köhne bir huzurevinin bahçesinde
Hatýrlanmayý beklemektir yetmiþinde...


18.05.2004

Resim dosyasý:
Sosyal Medyada Paylaşın: