þehrin tam ortasýnda üstüme sinmiþ þehreküstülüðüm
gecenin karanlýðýna sessiz sedasýz konuþlanan gecekonduluðum
dilsiz aðýdým
bir adamý deþtiler az önce iki sokak ötemde
mezarýmý eþer gibi...
paniðim atakta
yaðmur olup gök,yüzüne yaðmakta
daraðacýndan incir olmaz bilirsin
benim acýya dönük t,adým senindir...
elinden tutar çocukluðumun kahrolasý bir yalnýzlýk
ibadet eder gibi ellerim
açýlýr son goncam boynu kýrýlmadan yaprak yaprak
ve fiþlenir gece yarýsý tüm þiirlerim...
tarihimizi vururlar coðrafyamýzýn göz yaþýný dökerek
ben vurulmuþum þiir aþkýna çok mu
oy yüzümde sýzlayan þarkçibaným
içimde aðlayan avuntusuz yargýlarým
temyizsiz bir mahkemede
kýrýn kalemimi
asýn beni...
yarýným boykotta
imdat imdat baðýracak
-gözlerim baðlýydý insanlýk ölürken
ben suçsuzum
suçsuzum ben
en az sizin kadar...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.