DUR DURAK BİLMEDEN...

Nerede saklý umudun rengi,
Nerede dost bildiklerim
Peþine düþtüðüm,
Ömür boyu kanýp,
Hep aldandýðým.

Çok mu zor, bilemedim
Yine de her daim
Hüznümü gizledim;
Bir suçmuþçasýna,
Bir günahmýþçasýna.

Ey, canýna yandýðým dünya
Bu mudur tek meziyetin.
Bir tek ben miyim?
Sözünü geçirdiðin.

Dur durak bilmeden,
Zamanýn tümü yitip gitmeden,
Güçlünün hükmü sürerken.
Aldanýþlar ve
Çýðlýk çýðlýða yankýlanan
Tüm yakarýþlar.

Her kim neredeyse
Her ne ise saklý kýyýda köþede
Bir ses, bir el yeter
Yaþarken suskunluðun
Nezaretinde.

Sosyal Medyada Paylaşın: