Hüznümü alýp daðlara vurmak istiyorum bu gece. Alev topuna dönmüþ gözlerimi huzura kapamak, Ve uykuyla söndürmek istiyorum ölürcesine. Gece yokluðunda serin ve yorgun geçiyor. Neþemi yok eden insanlara inat sen beliriyorsun yine gözlerimde. Kim bilir kaç yürek var sevdiðinden ayrý bu þehirde. Kim bilir kaç hikâye var böyle bizimkisi gibi hüzünlü. Þimdi hangi buluta yüklesem gözyaþlarýmý? Hangi daðýn ardýnda býraksam acýlarýmý? Hüzün bir güneþ misali batar mý akþam olunca? Yoksa içini kanatan bir yara mýdýr ömrün boyunca? ***Hakan Baþ*** 27.09.2012 Saat: 16:02 Sosyal Medyada Paylaşın:
BayyToprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.