GİDİYORUM

GÝDÝYORUM

Zamansýz hüzün gibi çaðlayýp kalbe akan
Hiç bahar yaþamadan beni dertlere sokan
Gerçeðin gölgesinde tüm hayatýmý yýkan
Öfkesiz yüreðimle sönerek gidiyorum

Kimse bilmesin beni dertlerim can bulurken
Bir ömür gözlerimden acýyla savrulurken
Silinmeyen anýlar mazimde kavrulurken
Yorulmuþ ahvalimle yanarak gidiyorum

Dert anlatýlýr mý hiç yaþanmýþ masallara
Þimdi öksüz kalacak aðlayan kumsallara
Bir ömür beni saran bahar kokan kollara
Bitmeyen feryadýmý sunarak gidiyorum

Yarým kalmýþ bir öykü gezse de dilden dile
Gözyaþýmdan kan damlar hasret denen mendile
Ruhumu teslim edip kararmýþ bir kandile
Mazimin kirlerinden yunarak gidiyorum

Doðrularýn içinde yürüyen bir yayanýn
Yýldýzsýz bir gecede parlayan son ziyanýn
Sürati müstakimde gördüðüm son rüyanýn
Ýçindeki Burak’a binerek gidiyorum

Kanadý yara almýþ günlerimi dar sayýp
Baðrýma yoldaþ olan dualarý kar sayýp
Kâinatýn sahibi Yarataný var sayýp
Her nefeste ismini anarak gidiyorum

Muzaffer TEKBIYIK.

Sosyal Medyada Paylaşın: