Hasretinin kol gezdiði saatlerde yazýlýr, Yalnýzlýðýn en acý türküsü. En çok bu saatlerde yakar, Yüreðime saplanan saatin yelkovaný. Her adýmda biraz daha öldürür, Bir zamanlar doyamadýðým Hayalin…
Bilinmez, Hangi kalabalýk arasýnda asýlý kaldý bedenim. Ruhumu nerede kaybettim. Hangi boþluða koysam yüreðimi, Bir ben etmiyor yine, Bir sen olmuyorsun, Katran karasý gecelerde sevdiðim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fadime Kökçü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.