iki ayrý evin penceresinden
birbirine bakan komþular gibiydik yýllarca
el salladýk birbirimize
gülümsedik, merhabalaþtýk
duvarlarýn ardýndaki dünyamýzdan haberdar olamadýk
duvarlarý aramýzdan kaldýramadýk
sen hastalýðýný anlattýn bana
ayaküstü pencere ve kapý muhabbetlerinde
ben yorgunluðumu
sadece dinledik
acýlarýmýzý duyumsayamadýk
biz bir can olamadýk
gecenin sessizliðini
býçak misali kesen bir ýslýk var þu an dudaklarýmda
söyle
bu keskinlik
senin sessizliðini de biçip geçiyor mu
kusurlu bir elbise gibi hissediyorum son günlerde kendimi
kim giyinse üzerine beni
yakýþmýyorum
kimine yakam uymuyor
kimine paçam
kimine belim oturmuyor
kimine kalçam
söyle
sen hangi cansýz mankenin üzerinde prova oluyorsun þu an
yitik düþler söylencesi
ve miadý dolmuþ þarkýlar
pelesenk olmuþ dilimizde
insan geçmiþine aðlar
insan bugününe yanar da
insan yarýnýna acýr mý hiç yoktan
söyle
biz zamanýn neresindeyiz
daha kaç þiir kanayacak böyle çaresiz
kimsesiz
ve kocaman bir hiç uðruna
söyle...
www.youtube.com/watch?v=88MJs-LpciY
...