Zamanýn sýrlý aðýndan uzamýþ gelen Teslimata hazýr kini taþýyan þekilsiz ucubelerin Ýçlerindeki jöleli kalplerini örtüp Gerçekte olmayan Muhteþem saydam gövdeleriyle Tarihe karabasan gibi çöküþlerini Sümen altýndan "bu dünya bize yeter" deyip Yýkalým bu köhne düzeni mantýðýyla hareket ediþlerine Kendileriyle kesiþtiklerine þahidim Virane coðrafyalarý çorak Ýnsanlarý hüzünlü gördükçe
Bize örülen bu hýrkanýn Mazlum tenimize deðdiði andan itibaren Baþka âlemler göreceðimiz bâki idi Ýçimizde keskin bir iksir ki "Sevgi" peyda oldu Asya’dan............................Mezopotamya’ya Vuslata dayanan granit sütunlarý devirdi Nazým hikmet ne demiþti! "Güneþi zapt edeceðiz güneþin zaptý yakýn" demiþti Güneþ gördük sere serpe serildik ayný güneþin altýna Irmaklarýn coþkun seline kapýlanlarýmýz oldu Yüzme bile bilmeden "Cumburlop" atladýk
Peygamberler iþittik biat ettik Mukaddes kitaplarýmýz oldu okuduk imana geldik ’ALLAH’ ý öðrendik Kimimiz inandý, kimimiz ille de "Darwin" dedi Biz yine de ayný havayý teneffüs ettik Ayný teneffüs saatlerinde Özgürce
"Ateþ düþtüðü yeri yakar" diye bilirdik Etrafý da sararmýþ meðer Hülasa ateþ ormaný sarsa Biz içerisinde fidan olsak ot olsak Elimizde tuttuðumuz son zeytin dalýný uzatýrýz birbirimize De; neden sahipsiz yýlký sürüsü etrafýmýzý sarmýþken Biz birbirimizi çifteleriz! Küle döneriz! Yitiriliriz fýrka fýrka Bir manasýzlýk zordan daha zor Uzaktan bakýnca ayný sýfýr ayný fen
Bir çoðu iz býraktý geçti gözlerimizin önüne Ki; biz bu gözlerle maviyi sarýyý tanýdýk Tanýmakla kalmadýk rengârenk düþlere daldýk Bu düþlerin büyüsüyle aþýp ufuklarý Dünyanýn dört yanýnda gezdik "þeþ parasýz" Çelimsiz ruhlarýmýz hayatý keþfetti Dudaklarýmýz ýslýkla ritim tuttu Her birimiz zapt etti öyküleri masallarý
Sona giden yolda gövdemizin yere: Dallarýmýzýn göðe uzanacaðýný bilmiyor muyuz? Þu zalimlere boyun eðme iþinden vazgeçelim Köstebeklerin topraðýmýzý eþeleyeceði gün gelene kadar Dünyaya ait isimlerden arýndýralým kendimizi Örse yatýrýlmadan Kenetleyelim ellerimizi!
O bembeyaz toy kelebek Süzülüp ýþýklardan düþmeden elimize Omuzlayalým birbirimizin yükünü tez elden Bütün varlýk hikâyesince ýþýldar elbet Yalnýz þeytan bir tayfla selamlar insaný Gün doðarken ve ezelden Taa ebede
Kararmýþ yüreklerle bize gülenler Bilin ki hiçbir"SEVGÝ" yenilgiyle sonlanmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.