Bir gün döneceksin içimin en özlemli köþesinden
Öpeceksin zulmüne dayanan yüreðimden
Gidiþine baktýðým o yollar utancýndan yýkýlacaktýr.
Kuruyan gözümün kökü muhacir sevgilinin gardiyanlýðýndan ise,
Avuç avuç sevgiyi ödediðim þerefiz bir ayrýlýðýn bedeliydi.
Yýllardýr bir yaðmur bekliyorum göðü yere indiren
Ayrýlýðýn geçtiði sokaklarý yýkayan ve kýrýlan dallara can veren
Rüzgar saçlarýndan tutup seni bana getirsin
Dizlerinin üstüne çöküp af dileyen bir yürek
Senden hep iyilik sevgi istedim merhametsizliðinle
Betimi benzimi soldurdun.
Aðlasýn þimdi seninde ziyan olan gözlerin
Artýk dua etmiyorum canýn yanmasýn diye
Dualarým kendime caným yanmasýn diye
Yaþadýðýn þehre yansýn yýkýlsýn demiyorum
Altýnda kalan yalnýz sen olmadýktan sonra, býrak þehir
Senide, beni de sinesinde büyütsün.
Sen gidiyorsun hiç bilmediðim diyarlara
Saklamýþým özlemlerin gölgesinde
Kendimi af ederek,
Sebebim maðduriyetim ve maðlubiyetim
Benmiþim.
Ve bir yol hikayesiydi benim hikayem
Yüzümde çiçek izleri yol kesen haydut misali
Eþkâlimi vermiþler ferman, ferman
Aranan kahramanlarý sorguluyorlar birer, birer
Hiç kimsenin cebinden çýkmýyor aþka yazýlan bir ferman
Ben ki, sarhoþ bir zamanýn koynunda katili olmuþum
Kendimin!
Özlem ÇETÝN
30.12.2013 MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.