Ben mermer kurnalarda
Yýkarken anýlarý
Bir tutam çamur atýyorsun
Yaþanmýþlýklara
Dere kenarýnda
Çamaþýra inen yüreðim
Tokaçlar arasýnda...
Bir el kalkar
Bir el iner üzerine
Hangi dil bu kadar insafsýz olur
Hangi sevilen ve sevdiðini söyleyen
......Dilim varmýyor demeye
Boþa harcanmadý sanmýþtým
Bunca emek, bunca eziyet
Namluya sürülmüþ tüm kederler
Bir çekimlik mermi kalmýþ
Hücremde
Bir vuruþluk mesafede zaman
Koþ yakala, durma
Öldüðümü sandýðýnda
Þaþýracaksýn...........
Ne yaðlý urganlarda
Kaybolurum
Ne anýz yakýlan toprakta
Ölümsüzüm ben, ölümsüz
Üç harften oluþur adým
Hadi korkma
Dokun bana....................
Bir nefeslik caným kaldý
Cannn...
Çakal ininde parçalanan
Hangi leþti
Üzüm mü pekmezden oluþmuþtu
Pekmez mi üzümden
Dut yapraðýndan mýydý ipek
Sahiden........
Çek perdeleri ey zalim!
Býrak kapansýn yaralar
Kabuk baðlasýn
Kimbilir belki zamanla
Sen de unutulursun
Sen de atýlýrsýn bir köþeye
Miadý dolmuþ herþey gibi
Baþka bir el okþar bir gün
Saçlarýmý
Bir baþkasý yerleþtirir kulaðýmýn arkasýna
Papatyalarý...
Kimbilir baþka bir salýncakta
Bambaþka bir salýnýþ olur
Düþer belki yine terliðimin teki
Ayaðýmdan...
Dudaklarýmýn mührü sökülüp
Kilitleri kýrýlýr belki bir gün
Nefesim karýþýr
Sen olmayan bir nefese
Seviþmeler yaþarým belki
Kan ter içinde...
Tenimdeki terinin kokusu kaybolur
Sürgüne çýkarýrým tüm anýlarý
Belki de kurur gözyaþlarýný koyup
Göðsünde sakladýðýn yaprak
Çýkarýp attýðýn gibi beni
Yüreðinden
Çýkarýr atarým ben de seni
Kimbilir
Benim de tenim kavrulduðunda
Baþka bir tende
Bil ki... bil ki yok olacaksýn
O gün sen de
Asimaral-Eylül Gökdemir