Sebebi belirsiz bir ayrýlýktý bizimki Koca bir hiçliðe uzanan Ve telaffuzu mümkün olmayan… Seneler devirdik beraber, Yolcusuyduk tek yönlü yolun; Ele ele, gönül gönüle. Adý dostluk idi Kafamdaki resmin… Belli ki; Yanýlmýþým farkýna varmadan Ne yazýk ki anladýðýmda Çok geç olmuþ zaman.
Yarýnlar saklý iken Yaþadýk günü Dünlerin ve anýlarýn gölgesinde. Dostluktu bize Çocukluktan miras kalan Sevgi ise Konuþtuðumuz tek lisan.
Ortak sanmýþken yazgýmýzý, Tamamen bir sanrýymýþ Gerçek sandýðým. Umarsýzdým önceleri, Sen gibi, herkes gibi. Ya þimdi; Hiç olmadýðým kadar, Hatta daha fazlasý, Biraz yorgun, biraz yitik Ve çoðu zaman suskun.
Mecburum belki de, Dinmeyen sorularýn eþliðinde Sebepsizlik ve hiçlik yakarken Yüksünmüyorum aðlamaktan Arayýcý bakýþlar devam etse de. Hey gidi dünya, O alengirli bilinmezlik, Ve müphem gidiþat Sancýlarý aðýr olsa da Elime geçen son þansýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.