Eylemsiz Hasret

bugün günlerden hüzün
en acýsý dünün sonrasýnda ölümün
týrnak uçlarýna kadar kanarken beden
bir gece vakti kayýp gitti avuçlarýmdan ellerin
þimdi ben derdimi kime söyleyeyim



zamanýn sonrasýydý koklarken havanýn buðusunu
bir yanýmýz hasret bir yanýmýz keder
dilimiz varmýyor söylemeye
artýk yok demeye




hani baba der ya dilimiz
en olmaz vakitlerde sýðýnýr korkularýmýz



ne çoktun sen bizde giderken semaya
ve ne çoktu sevgimiz bendimizi aþan dünyaya



kýrk pýnar yaþ aksa yetmez ayrýlýðýn acýsýna
bizli cümleler eksilirken dilimizden
asýl acý
ayrýlýk ki, can bedeni terk ettiði anda
iþte o vakit vurur sýzý sol yanýmýza



bir can ki doðmamýþ günlerin efkarýna küfür ederken
sancýlarýnda boðulurken beden
bin ah edip ömrün goncasýný
sessizce gülümseyip hayata
gözlerinde gizli yaþý saklarken
gözlerini yuman bir candýn



sahi ölüm sen ne kadar yakýn ne kadar uzaksýn daha
toprak olmadan beden
anlaþýlamazmýþ meðer

Sosyal Medyada Paylaşın: