Þair, tedbirli gezer; ilham kapý çalanda
Cebinde bir kalemi, yazacak kaðýt olur...
Damla düþmeden sezer; bulutlar alçalanda
Artar elemin demi, yazdýðý aðýt olur...
...
Her birine öz koyulmuþ; gül bekler ki arý gelsin
"Sýr" demiþtim, tez duyulmuþ; dil bekler ki kârý gelsin!
Aþ dediðin tuzsuz olmaz, yanan soba issiz olmaz,
Kara sevda hissiz olmaz; kalbi olan beri gelsin.
Gaye, þiir ise þayet, kâfi deðil niyet, gayret
Hakk’a ram ol, hem niyaz et, "ilham" denen peri gelsin.
Gâh Ferhat ol daðlarý aþ, gâh Mecnûn ol sahra dolaþ
Öyle yan ki, inlesin taþ; sesi duyan biri gelsin.
Söze yâr et kalemini, aþikâr et elemini
Hüzün alsýn tam demini; aðlamanýn yeri gelsin.
Sitem düþþün feryadýna, matem sinsin her yadýna
Derman diye aþk od’una, Kafdaðý’nýn karý gelsin.
Þuaraya vuslat haram, her dizenden taþsýn dram
Hasret koksun buram buram; yel "köz" olsun, harý gelsin.
Can çýrpýnsýn dar kafeste, "eyvah" olsun dile beste
Mezarýna son nefeste, "bir kemik bir deri" gelsin.
Varsýn aksýn gözde selin, kokusunu al ecelin
Tükenince tüm mecalin; yâr acýsýn, geri gelsin.
Oksuz kalmaz gerili yay, sevda ile olmaz alay
"Dað aþarým" demek kolay; sözlerinin eri gelsin.
Nam býrakmak ise murat, þair için yollar sýrat
Ne al, ne boz, ne de kýrat; iþte meydan...Doru gelsin!
Mecit AKTÜRK
Berlin, 25.12.2013